Dźwignia finansowa – na czym polega?
Dziedzinie finansów i ekonomii, termin dźwigni finansowej nie jest obcy. Jest to mechanizm generowania zysku i ekonomiści często używają tego pojęcia. W ostatnim czasie, kiedy ludzie częściej zakładają firmy, odważniej inwestują niż kiedyś, termin ten zyskuje na popularności.

 dzwigniafinansowa

Co to jest dźwignia finansowa?

Słowo „dźwignia”, w klasycznym znaczeniu, odnosi się do czynności z dziedziny mechaniki, tj. dźwigania. Tak rozumiane dźwignie możemy zauważyć w zwykłych nożyczkach czy huśtawce równoważnej. Każda z nich ma na celu osiągnięcie dużego skutku (zysku), przy minimalnym nakładzie pracy. Tak więc delikatnie naciskając nożyczki, możemy przeciąć nawet sporej grubości karton, skacząc na huśtawkę, możemy wybić w górę położony po drugiej stronie ciężki element. Podobne zastosowanie ma też efekt dźwigni finansowej, z tym że tu przy stosunkowo niskim nakładzie finansowym, można dokonać znacznych inwestycji, których skutkiem będzie też dodatkowy zysk.

„Mamy tu zatem dwa pozytywne aspekty, jeden to możliwość dysponowania większą kwotą, niż się faktycznie posiada, a drugi to zysk, jaki dzięki temu możemy wypracować. Przekładając to na kapitał, można to zobrazować w następujący sposób. Dokonujemy inwestycji na 100 tys. zł a tak naprawdę posiadamy jedynie 1 tys. zł. Dźwignia w takim wypadku jest oznaczona jako 1:100, czyli inaczej, dźwignia to potencjał między odczuwalnym kapitałem na rynku a kapitałem, jaki faktycznie posiadamy” – wyjaśnia ekspert z https://www.aasadlabiznesu.pl/

Wykorzystanie dźwigni finansowej

Celem dźwigni finansowej jest osiągnięcie wysokich zysków przy jednocześnie niskiej finansowo inwestycji własnej. Jednak nie wszystko jest takie łatwe, jak z pozoru to wygląda. Przede wszystkim takie działania obarczone są wysokim ryzykiem straty. Jest to spowodowane tym, że dźwignie finansowe są wykorzystywane na rynku finansowym Forex. Rynek ten jest niezależny od giełdy papierów wartościowych, a jego przedmiotem jest rynek walutowy. Co za tym idzie, zmiany kursów walut następują dość gwałtownie i nawet niewielkie wahania mają tu ogromne znaczenie.

Rynek Forex nie jest jedynie miejscem inwestycji dla dużych firm i przedsiębiorstw, ale również dla klientów indywidualnych. Dokonywać działań można nawet 24 godziny na dobę, co jest niezmiernie korzystne, tym bardziej że wystarczy tylko do tego celu połączenie internetowe lub telekomunikacyjne.

Kiedy zatem wykorzystuje się dźwignię finansową? Ma ona zastosowanie przede wszystkim przy kontraktach terminowych.

Jak obliczyć dźwignię finansową?

Jak wspomniane było powyżej, celem dźwigni jest dysponowanie większym kapitałem niż posiada się w rzeczywistości. Poniżej przedstawiono wzór, dzięki któremu można wyliczyć kapitał, jaki mamy do dyspozycji:

własny kapitał x dźwignia = wysokość kapitału do dyspozycji

inaczej:

dźwignia = wysokość kapitału do dyspozycji: kapitał własny

Dźwignia finansowa - przykład

Najlepszym sposobem na pokazanie zastosowania dźwigni finansowej jest zakup za złotówki waluty euro. Zakładając, że posiadamy 2 tys. zł, czyli tzw. depozyt, a chcemy zakupić euro przy przykładowym kursie 4,40, ale potrzebujemy mieć aż 50 tys. euro. W przeliczeniu na złotówki potrzebujemy mieć:

50 tys. euro x 4,40 euro= 220 tys. zł.

Jednak posiadamy tylko 2 tys. zł.

220 tys. zł.: 100 (dźwignia, bo o tyle proporcjonalnie mniej posiadamy) = 2200 zł.  

Jak zatem wypracować zysk? Zakładając, że kurs zmieni się z 4.40 do 4,42 inwestor może już sporo zarobić:

50 tys. euro x 0,02 euro = 1 tys. zł

Tysiąc złotych to zarobek osoby inwestującej przy pomocy dźwigni finansowej. Im większa stopa zwrotu, tym większy zysk, ale także ryzyko jest większe.

Obliczanie poziomu dźwigni finansowej

Dźwignia finansowa wzór

Df=Zo/Zb

Zo to zysk operacyjny bez odsetek bankowych a Zb to inaczej zysk brutto po uwzględnieniu odsetek bankowych.

Stopień dźwigni finansowej to wynik dzielenia. Efekt będzie dodatni, jeśli wynik będzie większy od 1. Analogicznie, efekt będzie negatywny, jeśli wynik będzie mniejszy od 1. Poziom dźwigni będzie natomiast wysoki, jeśli faktyczne koszty będą bliskie wartości zysków operacyjnych.

Skąd wziąć obcy kapitał na inwestycję?

Banalnie mówiąc, pieniądze, które stanową tą „dźwignię” nie biorą się z nieba. W praktyce wygląda to tak, by mieć do dyspozycji pożądaną kwotę, trzeba znaleźć inwestora, który niejako „dźwignie” tę naszą inwestycję. Zazwyczaj podmiotem, który dysponuje takim kapitałem, jest po postu bank. To, co może zaoferować bank, to nic innego jak pożyczka.

Kwota pożyczki jest proporcjonalna do dźwigni. Jeśli dźwignia wynosi 1:100, oznacza to, że bank udzieli nam pożyczki 100 razy większej niż nasz depozyt. Jeśli wynosi 1:125, to 125 razy większej itd. Pożyczka taka oczywiście jest zwrotna i również oprocentowana. Jednak wysokość odsetek określa bank, zanim udzieli pożyczki. Bez względu na powodzenie całej akcji, pieniądze, wraz z oprocentowaniem, należy zwrócić do banku według warunków umowy.

Efekt dźwigni finansowej

Za pomocą środków, które można uzyskać, jest możliwość zwiększenia przychodów ze sprzedaży, w stosunku do sytuacji, która by miała miejsce, jakbyśmy wykorzystali faktycznie tylko środki, którymi dysponujemy. Ważne jest, by rentowność majątku firmy była wyższa niż wartość kapitału obcego, gdyż tylko wtedy firma uzyskuje korzyści. Zatem inaczej, im większa rentowność kapitału własnego, ponad rentowność kapitału w całości (właśnie przez uzyskany kapitał obcy), to taką sytuację określamy jako efekt dźwigni finansowej.

Reasumując, dźwignia finansowa, którą stosujemy głównie na rynku Forex, umożliwia zainwestowanie o wiele większych środków, od tych, które aktualnie posiadamy. W Polsce maksymalna dźwignia, z której można korzystać na rynku finansowym to wskaźnik 1:100. W przypadku osób początkujących, czy niedostatecznie doświadczonych wynosi ona 1:50. Maksymalna dźwignia 1:100 oznacza, że za każdą posiadaną złotówką, jako kapitał własny, kryje się dodatkowe 100 zł kapitału obcego. Jednak, jak już wspomniano, niesie to nie tylko korzyść, ale także ryzyko, gdyż inwestując 200 zł a za pośrednictwem dźwigni, sięgniemy kwoty 20 tys. zł, ale w przypadku straty procentowej wynoszącej choćby 1%, to ten 1 % będzie liczony nie od kwoty 200 zł, ale od 20 tys. zł.